Una Música constante Seth Vikram

Unha obra desas que te deixan sen respiración, coas que disfrutas dende que soa a primeira nota ata que o sons dos aplausos te baixan da nube ; despertar o seu carón, sentir a súa respiración que te afoga no máis fondo dos mares ; un novo disco, ese que tanto deseaches ; collidos da man pola praia a diante, comedesvos o mundo con so unha mirada, desas que din máis que mil palabras ; intermedio da primeira parte do concerto, logo terás que interpreta o "arte da fuga " ; Ela espérate para cear, sentes que a amas o igual que sentes que amas a música ... ; Cando Michael comezaba a "amar" o seu violín, ela apareceu, o amor da súa vida, tanto beleza , como seguridade , como musicalidade, el comezouna a querer; comezou a amala, como sabía que nunca ía deixar(...) Neses tempos tiña os seus dous amores, o violín , e tiña a ela; Julia. Sen embargo o medo venceuno, e foise, deixouna, ali, o amor da súa vida, na cidade da música, deixou unha parte del que sabía que iva votar en falta toda a vida. Pero cando alguén está destinado a ti, volverá; e dicir, a vida fará que vos atopedes . Así foi, viuna naquel bus, logo recoñeceu os seus xestos, logo a reconoceu. Comezaron así a ser amantes, algo os separaba e unía o mesmo tempo, separábaos a familia de Julia, xa que está casada, pero esta sabía que Michael era a única persoa que podía axudala a sentir a música apesar da súa xordeira . Amáronse, pero non como adolescentes encaprichados, nin coman parexas enamoradas, non, dunha forma diferente, ambos sabían que o día seguiente cada un volvería a sua "vida". El estivo a punto de perder o seu violín, como a perdeu a ela un día , xa fai anos . Pero o dito antes, cando algo ou alguén está destinado a ti, ese algo, vai acabar estando contigo, e así foi, o violín quedou con el, pero ela non, foise... e con ela as noites que pasaron xuntos, a súa xuventude en Venecia,o seu cuarteto; a arte da fuga... Ela xa non é del, pertence a outro home, pola contra o violín sempre estará con el, como estivo onte, hoxe e estará maña, quizais a música sexa máis forte que calquera outra da paixons, quizáis. (...)

Unha" música constante" é probablemente a obra máis persoal de Vikram Seth ata a data, unha novela que non nos deixa indiferentes pois nos fala das armas que utilizamos para derrotar ao tempo, da ambigüedad do triunfo e do fracaso, da dificultade de ser nós mesmos e entregar unha parcela do noso eu aos demais,das renuncias que habemos de facer para transcorrer polo mundo sen sufrimentos, deste lastre ineludible que é o pasado e da necesidade de soltalo para sobrevivir. É tamén unha aceirada e sarcástica visión do ambiente musical londinense, cheo de críticos fatuos, axentes histéricas, afeccionados toleados e luthiers sabios. E é por fin, esa lúcida e desencantada visión da Europa do fin do milenio que só unha intelixencia afiada e non-europea podía levar a cabo. Aquí deixo algunhas páxinas relacionadas co libro : clubcultura unavocepocofa

Noelia

NOCTURNOS

Nocturnos é un libro de Kazuo Ishiguro que recompila cinco relatos diferentes, todos eles relacionados co mundo da música. Na primeira historia, "El cantante melódico", podemos ver claramente reflexado un mundo de completa ambición e codicia, paralelamente contrastado cun personaxe marcado por unha inocencia e ignorancia tal de non darse conta do que xira ao seu redor. En "Come rain or come shine" reflexa a frustación dun músico que non da obtido o éxito e a súa desesperación convivindo cunha parella de "yuppies". A terceira historia chámase "Malvern Hills", e conta a historia dun guitarrista que vai vagando polo mundo pensando o desgraciado que é, sempre á sombra dun grande, John Elgar. A cuarta historia, "Nocturno", trata dun saxofonista que, despois da suxerencia da súa compañeira, opérase a cara para "obter así máis éxito". Na sala de rehabilitación do hotel ao que o mandaron irase a atopar cunha sorpresa moi inesperada para o protagonista. Por último, en "Violonchelistas", refléxase como un músico é aconsellado por unha antiga violonchelista, que neste caso faría o papel da "voz da experiencia". Dille que si quere prosperar e chegar a ser un gran chelista, tería que facerlle única e exclusivamente o que dicía ela. Na súa infancia ela era unha virtuosa da música, pero deixouno porque pensaba que os seus mestres estaban atrofiando o seu talento. Faralle caso este músico a esta descoñecida? Logrará prosperar si isto é certo? Convertirase nun virtuoso da música ou, polo contrario, non fará caso das súas obxeccións e fracasará por completo? Neste libro están constantemente os temas do amor, o tempo, a xuventude, o éxito, o fracaso... Penso ao estar lendo "Nocturno" pódense sacar moitas conclusións respecto o mundo da música, e non só iso, senón da vida en si. Penso que non ten desperdicio algún, e animo a todo aquel que queira a mergullarse neste libro. O autor, de orixe xaponés, trasladouse a Londres aos seis anos, polo que non contamos con temáticas orientais propias do seu país natal. O autor é coñecido polo súa obra "Lo que queda del día" que foi adaptada ao cine polo director James Ivory, para coñecer máis sobre a súa vida e a súa obra, podes visitar a biografía de Kazuo Ishiguro Paula♪♫